توهین و افترا
توهین یعنی چی
توهین درعلم ادبیات؛ ازریشه وهن گرفته شده است و به معنای خوار وخفیف شمردن ، دشنام دادن، بکار بردن الفاظ زشت ورکیک میباشد ودرعلم حقوق یعنی کوچک کردن کسی از طریق کلمات یا اعمالی، وهنگامی که شخص توانایی مقابله به نحو صحیح را با دیگری نداشته باشد، با ارتکاب این اعمال به مبارزه با شخص مقابل بپردازد.درقرآن کریم در آیه ۱۴۷ سوره‌ی نساء بدزبانی را مذمت می‌کند و در آیه ۱۰۸ سوره‌ی انعام، حتی افراد را از دشنام دادن به بت‌ها نهی کرده است. در دین اسلام ، روایات بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد ائمه توهین را تقبیح کرده‌اند.
افترا یعنی چی
افترا درعلم ادبیات ؛ به معنای افترا، بد گویی، ناسزا گویی، تهمت، بدنامی و رسوایی، کاهش، هجو میباشد و به دو صورت میباشد: افترای قولی و افترای فعلی .افترای قولی؛ در واقع آنست که فردی جرمی را به دیگری نسبت دهد؛ بدون آن که قادر به اثبات آن باشد و افترای فعلی ؛ تهمتی است که تهمت‌زننده برای متهم کردن افراد، وسایل و ادوات جرم را به نوعی به شخص منتسب کند یا در منزل یا در جیب یا در وسایلی که مربوط به آن شخص است، قرار دهد. افترا در نوشتار یا به اشکال پایدار دیگر ،مانند : نامه ها ،مقالات روزنامه ،تصویرهای گرافیکی ،اصوات ضبط شده ،پخش رادیووتلویزیون ،ایمیل وموارد مشابه ؛ افترای رسانه ای نامیده می شود که مرتکب طبق ماده 699 قانون مجازات اسلامی ، به حبس از 6 ماه تا سه سال یا تا 74 ضربه شلاق محکوم میشود.
تفاوت توهین و افترا
تفاوت توهین با افترا دراین است که افترا نسبت دادن صریح عمل مجرمانه به غیر است که متضمن اخبار واسناد می باشد لکن در توهین ،مرتکب قصد انشا و هتک حرمت دارد. بنابرین چنانچه شخصی به قصد انشا و هتک حرمت بطورمثال به کسی بگوید: دزد ، آن شخص مفتری محسوب میشود چراکه منظوراسناد کننده توهین و تحقیر طرف اسناد بوده است نه اینکه او را به ارتکاب عمل دزدی متهم کند همچنین است دادن نسبت های کلی و غیرصریح مانند جانی یا فاسق که فاقد صراحت کافی است و به نوع جرم منتسب اشاره ندارد ؛ البته این اعمال ممکن است از مصادیق توهین محسوب گردند. نکته دیگر که شایان ذکر میباشد آنست که ضرورت جرم بودن عمل انتسابی برای تحقق افتراست.در واقع برای تحقق افترا عمل اسناد شده باید فعل یا ترک فعل باشد که در زمان اسناد در قانون ممنوع بوده و برای آن مجازات تعیین شده باشد ، حال آنکه در توهین اینگونه نمیباشد.
